Wystawa jest kolejną w cyklu 15% abstrakcji, w którym spotykają się nestorki powojennej sztuki Wrocławia ze współczesnymi twórczyniami związanymi z regionem. Głównym wspólnym wątkiem łączącym twórczość Alex Urban i Krzesławy Maliszewskiej jest skupienie na kobietach. Od lat 50. przez dekady Maliszewska malowała przede wszystkim dziewczyny, jak sama mówiła starając się stworzyć portret pokolenia, jednak przedstawiane przez nią postacie najczęściej tkwią w bezruchu. W przeciwieństwie, bohaterki obrazów Urban dalekie są od pasywnych, zgeneralizowanych modelek. Artystka eksploruje różne skomplikowane relacje i toksyczne zależności, w których kobieca sprawczość nieodległa jest przemocy. Spotkanie autoportretów obu artystek pomaga unaocznić ich bardzo odmienne podejście do tworzenia wizerunków oraz mechanizmów obserwowania i oddawania kobiecej podmiotowości. Na wystawie zaprezentowane będą nie tylko obrazy obu artystek, ale także prace na papierze.
Osoby kuratorskie: Małgorzata Miśniakiewicz, Michał Bieniek
Biogramy artystek:
Krzesława Maliszewska – ur. 1927 r. we Lwowie, zm. 2018 r. we Wrocławiu. W 1952 roku obroniła dyplom z malarstwa w pracowni Eugeniusza Gepperta we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W 1955 otrzymała nagrodę za obraz „Chłop z zabawkami” na legendarnej wystawie w warszawskim Arsenale. Przez ponad 20 lat uczyła w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Należała do 1956 Grupy X oraz Grupy Wrocławskiej. Wraz z mężem Alfonsem Mazurkiewiczem prowadziła słynną pracownię malarską przy wrocławskim Rynku. Uprawiała malarstwo sztalugowe i rysunek; zainspirowana surrealizmem i pop-artem stworzyła rozpoznawalny styl malarski. Głównym tematem swoich prac uczyniła melancholijne portrety kobiet, wyidealizowanych, jakby wyczekujących o charakterystycznych cechach urody, zwykle malowanych na ciemnych tłach.
Alex Urban – ur. 1978 r., mieszka i pracuje we Wrocławiu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Podstawowymi mediami Urban są malarstwo, rzeźba i fotografia. Artystka ze sporą dezynwolturą traktuje w swojej twórczości tematy cielesności, seksualności czy religii, pozwalając sobie niejednokrotnie na niewybredne skojarzenia czy wulgarne żarty. Jej prace pełne są osobliwych postaci i fantomów, które trudno jednoznacznie interpretować. Charakterystyczna, jaskrawa paleta barw odrealnia sytuacje rozgrywające się na płótnach, sprawiające wrażenie banalnie prostych. Wyraziste kolory zaczerpnięte z wyobrażeń świata popkultury, nabierają w pracach Alex Urban toksycznego charakteru.
