Wystawa pokonkursowa na aranżację wystawienniczą nowego Muzeum Książąt Lubomirskich

Przez najbliższe trzy tygodnie mamy okazję poznać z bliska 12 koncepcji aranżacji wystawy, które rywalizowały w konkursie ogłoszonym przez Ossolineum i Fundację Art Transparent na opracowanie koncepcji aranżacji wystawy stałej Muzeum Książąt Lubomirskich. Budowa nowego muzeum ruszy w przyszłym roku przy ul. Szewskiej.

 

Oficjalne wydarzenie: Wystawa pokonkursowa dot. aranżacji Muzeum Książąt Lubomirskich

Celem konkursu było wyłonienie najciekawszej koncepcji scenograficznej wystawy stałej, która zostanie zrealizowana w nowym, projektowanym obecnie budynku muzealnym. Nowa siedziba ossolińskiego Muzeum Książąt Lubomirskich stanie pomiędzy ul. Fredry, Szewską i placem Uniwersyteckim we Wrocławiu. Projekt miał, prócz propozycji formy prezentowania zabytków (obrazów, grafik, rzeźb, broni, numizmatów, drobnych przedmiotów, książek, rękopisów, archiwalnych zdjęć), zawierać wstępne projekty gablot ekspozycyjnych i elementów scenograficznych (w tym również oświetlenia) oraz identyfikacji wizualnej. 

Jury w składzie: dr Adolf Juzwenko, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Michał Bieniek (Fundacja Art Transparent), Piotr Górajec (Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie), Marcin Hamkało (Muzeum Pana Tadeusza), Ewa Pluta (Muzeum Miejskie Wrocławia) oraz prezydent Wrocławia Jacek Sutryk nagrodziło trzy projekty. 

Podczas wystawy w Muzeum Pana Tadeusza mamy okazję poznać pełne zestawienie 12 prac konkursowych oraz przyjrzeć się projektom laureatów: Studio 1:1, ONTO Design Studio, Aleksander Wadas Studio.  

Projekt koncepcyjny wystawy stałej Muzeum Książąt Lubomirskich miał, prócz propozycji formy prezentowania zabytków zawierać wstępne projekty gablot ekspozycyjnych i elementów scenograficznych oraz identyfikacji wizualnej. Stała ekspozycja muzeum składać się będzie z holu, galerii głównej, gabinetu prac na papierze oraz skarbca wraz z przedsionkiem. W holu planowane jest zaprezentowanie Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa Janusza Witwickiego.  

Proponowane rozwiązania miały być dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, a także osób starszych i dzieci (mile widziane było pokazanie rozwiązań ekspozycyjnych dla dzieci młodszych i najmłodszych). W projekcie preferowane były rozwiązania ekologiczne, w tym materiały z recyklingu, oszczędne oświetlenie itp. Dobrze widziane było także zaproponowanie stworzonych specjalnie na potrzeby tej ekspozycji miejsc do siedzenia, które mogą być nowoczesną interpretacją mebli wypoczynkowych znajdujących się niegdyś w lwowskiej siedzibie muzeum. 

Muzeum Książąt Lubomirskich

Stanowiące część Zakładu Narodowego im. Ossolińskich Muzeum Książąt Lubomirskich powołano do życia w roku 1823, a dla zwiedzających otwarto kilkadziesiąt lat później (1870). Zlikwidowane zostało przez okupantów podczas II wojny światowej, a ponownie przyłączone do reaktywowanego we Wrocławiu Zakładu decyzją polskiego sejmu w roku 2007. Działając we Lwowie przez kilka dziesięcioleci (do roku 1940), muzeum było jedną z najważniejszych instytucji kultury na terenach polskich, zachowując status zbiorów prywatnych. Muzealna kolekcja zawierała wiele bezcennych dzieł polskich i zagranicznych artystów – były wśród nich na przykład prace Albrechta Durera czy Rembrandta. Po 1945 roku zbiory muzeum uległy rozproszeniu, ich znaczna część pozostała w muzeach lwowskich, niektóre artefakty znalazły się w innych krajach Europy i Ameryki Północnej. Tylko nieliczne trafiły do Wrocławia – do reaktywowanego po wojnie bez Muzeum Książąt Lubomirskich Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i wrocławskiego Muzeum Narodowego. Obecnie w polskich zbiorach znajduje się zaledwie część dawnej kolekcji. Zachowane i przywrócone po wojnie Zakładowi zbiory przez kilka ostatnich dziesięcioleci były uzupełniane i opracowywane w ossolińskich gabinetach muzealnych. ZNiO prowadzi również stałą i ożywioną współpracę muzealną z instytucjami ukraińskimi, której powstanie nowego budynku muzealnego ma nadać nowy wymiar i nową dynamikę. 

Konkurs dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Organizatorem konkursu jest Fundacja Art Transparent na zlecenie Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.