Hanna Krzetuska. To maluję ja!
Projekt prezentujący herstorie legendarnej Grupy Wrocławskiej w Mieszkaniu Gepperta. Zapraszamy na wystawę, forum dyskusyjne, spacery czy warsztaty edukacyjne.
Weekend otwarcia wystawy „To maluję ja!” poświęconej Hannie Krzetuskiej współtworzącej powojenne środowisko plastyczne Wrocławia i legendarną Grupę Wrocławską odbył się między 14 a 15 października. W galerii Mieszkanie Gepperta – dawnej pracowni artystki i jej męża, Eugeniusza Gepperta – zobaczymy dzieła reprezentantek Szkoły Wrocławskiej oraz ich interpretacje autorstwa tworzących we Wrocławiu artystek młodego pokolenia: Justyny Baśnik, Anny Kołodziejczyk, Kariny Marusińskiej, Agnieszki Sejud i Karoliny Szymanowskiej. W Mieszkaniu Gepperta odbyło się również forum dyskusyjne, m.in. z udziałem Anny Szpakowskiej-Kujawskiej, nestorki wrocławskiej sceny artystycznej.
Październikowa wystawa „To maluję ja!” jest efektem wieloletnich działań fundacji Art Transparent na rzecz upamiętnienia postaci, osiągnięć i twórczości wrocławskich nestorów sztuki współczesnej. Ekspozycja obejmie prace wystawione w galerii Mieszkanie Gepperta (ul. Ofiar Oświęcimskich ½), dawnej pracowni profesora Eugeniusza Gepperta i Hanny Krzetuskiej, oraz galerię Szewską. – W wystawie dążymy do umieszczenia postaci Hanny Krzetuskiej w szerszym kontekście – nie jako żonę prof. Eugeniusza Gepperta, pierwszego powojennego rektora wrocławskiej PWSSP, ale jako odważną twórczynię, abstrakcjonistkę podejmującą radykalne wybory artystyczne wbrew poglądom małżonka i części ówczesnego środowiska – mówi Michał Bieniek, kurator i prezes Fundacji Art Transparent. – Tym razem, pozostając w nurcie herstorycznym, oprócz Krzetuskiej, przywołujemy także inne ważne dla Grupy postaci: Wandę Gołkowską i Krzesławę Maliszewską. Kluczowe jest tu przypomnienie twórczości zarówno samej Krzetuskiej, jak i innych związanych z Grupą artystek, w dotychczasowej historiografii mniej widocznych niż ich partnerzy – dodaje. Otwarcie wystawy odbędzie się w piątek, 14 października – w Mieszkaniu Gepperta zaplanowany jest dzień otwarty (godz. 15:00 – 19:00), natomiast w galerii Szewska o godz. 16:00 rozpocznie się wernisaż. Wstęp wolny.
W sobotę, 15 października, w mieszkaniu Geppertów (obecnie galeria Mieszkanie Gepperta, ul. Ofiar Oświęcimskich ½), czyli w miejscu towarzyskich spotkań i artystycznych dyskusji Grupy Wrocławskiej, miało miejsce forum dyskusyjne związane z powojenną, wrocławską historią kobiet w sztuce współczesnej oraz pytaniami o rolę lokalności w rozwoju postaw i środowisk artystycznych. W zaplanowanych debatach o 12:00, 14:00 i 16:00 kolejno wzięły udział świadkinie działalności Grupy Wrocławskiej – Ewa Ludwińska-Chwałczyk, Anna Szpakowska-Kujawska i Mira Żelechower-Aleksiun, „spadkobierczynie” tworzące aktualnie: Anna Kołodziejczyk, Katarzyna Kmita i Karina Marusińska oraz ekspertki: Anna Markowska, Zośka Reznik, Karolina Dzimira-Zarzycka. Spotkania poprowadziły Magda Podsiadły, Daniela Tagowska i Małgorzata Miśniakiewicz. W wydarzeniu uczestniczono stacjonarnie – w galerii Mieszkanie Gepperta (obowiązują zapisy: zapisy@arttransparent.org) lub online – za pośrednictwem transmisji na żywo w mediach społecznościowych fundacji Art Transparent.
Wystawa „To maluję ja!” w ramach cyklu „15% abstrakcji” w galerii Mieszkanie Gepperta czynna będzie do 30 listopada, w poniedziałki i czwartki od 15:00 do 19:00 oraz w środy od 11:00 do 19:00. Wstęp wolny. Zaplanowanych jest również szereg wydarzeń towarzyszących, w tym spacery historyczne i zajęcia edukacyjne. Szczegóły wkrótce.
Więcej informacji: tutaj
14.10 – 30.11.2022
wystawa „To maluję ja!” z cyklu „15% abstrakcji”
galeria Mieszkanie Gepperta
ul. Ofiar Oświęcimskich 1/2, 50-069 Wrocław
godziny otwarcia:
pon. i czw. 15:00-19:00
śr. 11:00-19:00
lub w innym umówionym terminie: zapisy@arttransparent.org
Dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm Jutra”. Współfinansowano ze środków Gminy Wrocław. www.wroclaw.pl
Wystawa „To maluję ja!” stanowi kontynuację działań fundacji Art Transparent dążących do umieszczenia w szerszym obiegu postaci Hanny Krzetuskiej – nie tylko jako interesującej malarki, dokonującej śmiałych wyborów formalnych, ale także animatorki kultury współtworzącej powojenne środowisko plastyczne Wrocławia oraz spiritus movens Szkoły Wrocławskiej, tzw. Grupy. Tym razem, pozostając w nurcie herstorycznym, oprócz Krzetuskiej, przywołujemy także inne ważne dla Grupy postaci: Wandę Gołkowską i Krzesławę Maliszewską. Dzieła i postawy artystek starszego pokolenia zostaną poddane interpretacji młodszych, współcześnie żyjących i pracujących we Wrocławiu twórczyń: Justyny Baśnik, Karoliny Szymanowskiej, Kariny Marusińskiej, Agnieszki Sejud i Anny Kołodziejczyk. Zbadamy w ten sposób, czy w lokalnym środowisku sztuk wizualnych istnieje świadomość i potrzeba pokoleniowej kontynuacji. Czy poza oczywistymi związkami z generacją poprzedników, opartymi o edukację na lokalnej uczelni, możemy mówić o głębszych, świadomych relacjach zbudowanych na ideach, postawach czy rozwiązaniach formalnych? Czy luźny charakter powojennej Grupy, opartej w dużej mierze na stosunkach towarzyskich i zrzeszającej skrajnie różne artystyczne osobowości bez narzucania im uporządkowanego programu, był propozycją wystarczającą, by fundować podwaliny ciągłości? Wydaje się, że współczesne spojrzenie z feministycznej perspektywy, przywracające niewystarczająco dotąd obecne herstorie, może dać zaskakujące odpowiedzi. Być może okaże się, że ciągłość ukryta jest raczej w światopoglądzie niż w programie? Raczej w szczególe niż w manifeście? Być może rosnące zainteresowanie wypełnianiem luk w opowiadaniu o nie tak bardzo przecież odległej przeszłości, przywoływanie narratorek i bohaterek w miejsce nadobecnych komentatorów i protagonistów, jest najpełniejszym wyrazem potrzeby ciągłości? W tym kontekście powraca postać Hanny Krzetuskiej, już nie jako przede wszystkim żony prof. Eugeniusza Gepperta, pierwszego powojennego rektora wrocławskiej PWSSP, jak utarło się w zmaskulinizowanym dyskursie, ale jako odważnej twórczyni, abstrakcjonistki podejmującej radykalne wybory artystyczne wbrew poglądom małżonka i części ówczesnego środowiska. Bo jeśli szukać, to i błądzić – ale na własny rachunek. Czy to nie najwartościowszy manifest i postawa godna naśladowczyń i naśladowców?
wystawa „To maluję ja!” z cyklu „15% abstrakcji”
14.10 – 30.11.2022
artystki:
Hanna Krzetuska, Wanda Gołkowska, Krzesława Maliszewska
Justyna Baśnik, Anna Kołodziejczyk, Karina Marusińska, Agnieszka Sejud, Karolina Szymanowska
Forum „Hanna Krzetuska. To maluję ja!” | 15.10.2022
galeria Mieszkanie Gepperta
ul. Ofiar Oświęcimskich 1/2, 50-069 Wrocław
uczestniczki:
Ewa Ludwińska-Chwałczyk, Anna Szpakowska-Kujawska, Mira Żelechower-Aleksiun, Magda Podsiadły, Anna Kołodziejczyk, Kasia Kmita, Karina Marusińska, Daniela Tagowska, Anna Markowska, Zośka Reznik, Karolina Dzimira-Zarzycka, Małgorzata Miśniakiewicz
Towarzyszące wystawie „To maluję ja!” forum w trzech dyskusjach poruszać będzie tematy związane z powojenną wrocławską herstorią sztuki oraz pytaniami o rolę lokalności w rozwoju postaw i środowisk artystycznych. Obierając za punkt wyjścia naszych badań Hannę Krzetuską, przyglądamy się, jakim procesom podlegało tworzenie się Szkoły Wrocławskiej i pamięci o niej. Kluczowe jest tu przypomnienie twórczości zarówno samej Krzetuskiej, jak i innych związanych z Grupą artystek, w dotychczasowej historiografii mniej widocznych niż ich partnerzy. W ramach forum odbędzie się dyskusja traktująca o herstorii wrocławskiej sztuki, skupiona na artystkach związanych z Grupą oraz społecznych i artystycznych kontekstach ich działalności. Prezentując prace Krzetuskiej, Maliszewskiej i Gołkowskiej w mieszkaniu Geppertów, czyli w miejscu ich towarzyskich spotkań i artystycznych dyskusji, warto zwrócić uwagę na znaczenie prywatnych przestrzeni i niewidzialnej pracy dla formowania się środowiska. W ramach forum świadkinie i związane z Grupą osoby wezmą udział w opartej na wspomnieniach rozmowie na temat nieeksponowanych aspektów ich twórczości. Kolejna dyskusja odbędzie się w gronie współczesnych artystek, które bezpośrednio odniosły się do malarstwa wrocławskich nestorek, stawiając pytania dotyczące znaczenia artystycznej spuścizny, lokalnej pamięci i koncepcji usytuowanej ciągłości. W tym artystycznym, badawczym i towarzyskim dialogu wezmą udział osoby różnych pokoleń i profesji, które jednak wszystkie związane są z Wrocławiem. Świadomie zajmujemy lokalny punkt widzenia, by wspólnie zastanowić się nad kształtem i wpływem pola, w którym działamy.
W wydarzeniu można uczestniczyć stacjonarnie – w galerii Mieszkanie Gepperta (zapisy@arttransparent.org) lub online – za pośrednictwem transmisji na żywo w mediach społecznościowych fundacji Art Transparent.
PROGRAM:
12:00 | Malująca żona Gepperta: o realiach, przemilczeniach i relacjach.
Rozmowę z Mirą Żelechower-Aleksiun, Anną Szpakowską-Kujawską i Ewą Ludwińską-Chwalczyk poprowadzi Magda Podsiadły.
14:00 | Uczulona na kolor: o znaczeniach lokalności i międzypokoleniowego dialogu.*
Daniela Tagowska rozmawiać będzie z Anią Kołodziejczyk, Kasią Kmitą i Kariną Marusińską.
16:00 | Do małżeństwa byłam ustosunkowana wybitnie negatywnie: herstoryczne perspektywy wrocławskiej sztuki.*
Dyskusję Anny Markowskiej, Zośki Reznik i Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej moderować będzie Małgorzata Miśniakiewicz.
*cytaty w tytułach pochodzą z wypowiedzi Hanny Krzetuskiej
cykl około 15-minutowych podcastów:
-
-
- „Hanna – biografia rodziny”
- „Między Lwowem, Krakowem i Wrocławiem”
-
-
- „15 % abstrakcji”
-
- „Czy jest z nami Hanna?”
- „Malująca żona Gepperta”
prowadzi Ewa Pluta.
— 26.11.2022 | 14:00
Na spacer ruszamy w miejscu, gdzie wszystko się zaczęło. To tu w 1946 roku odbyły się pierwsze pokazy prac wrocławskich artystów, którzy na Ziemie Zachodnie przybyli by utworzyć we Wrocławiu wyższe szkolnictwo artystyczne. Musieli zmierzyć się tu z ogromnymi problemami aprowizacyjnymi, brakowało dosłownie wszystkiego, także pracowni i miejsc wystawienniczych. O ich utworzenie szczególnie zabiegała malarka i aktywistka Hanna Krzetuska. Wkrótce wrocławianie i wrocławianki mogli odwiedzać wystawy sztuki współczesnej w Starym Ratuszu, galerii BWA, pracowniach osób artystycznych oraz w miejscach niejako przypadkowych. O tym jak wyglądały pierwsze lata działalności artystów i artystek w polskim Wrocławiu podczas spaceru opowie Ewa Pluta. Podzieli się unikatowymi historiami, ale również ciekawostkami, a nawet małymi skandalami z artystycznego środowiska Wrocławia w pierwszych powojennych latach. Udział w spacerze jest bezpłatny. Wyślij wiadomość na zapisy@arttransparent.org
***
— 14.10.2022 | 14:00
SAW! Senior Art Walk
Grupa Wrocławska w przestrzeni miejskiej
start: galeria Mieszkanie Gepperta
zapisy@arttransparent.org
SAW! Senior Art Walk to projekt realizowany przez fundację Art Transparent w najciekawszych instytucjach kulturalnych Wrocławia. Tworzymy przestrzeń spotkań ze sztuką najnowszą, a wstęp na wydarzenia jest bezpłatny.
Udział w spacerze wymaga zapisów drogą mailową lub bezpośrednio w kontakcie z koordynatorką Ewą Plutą.
W ramach projektu odbyły się spacery:
14.10.2022 | Szkoła wrocławska w tkance Miejskiej Wrocławia – spacer dla seniorów
25.11.2022 | Śladami artystek – spacer dla uczennic wrocławskiego Liceum Sztuk Plastycznych
26.11.2022 | Powojenny Wrocław wystawia polską sztukę
29.11.2022 | Śladami artystek – spacer dla zespołu cafe Równik
1. SCENARIUSZ: NADAWANIE NAZW
W pierwszym warsztacie (20.10.2022) wzięła udział grupa uczniów Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 we Wrocławiu. Wykorzystując obserwacje Hanny Krzetuskiej chłopcy wymyślali własną firmę, opracowywali jej profil i projektowali logo. Powstała na przykład utrzymana w streetartowej estetyce identyfikacja pierkarni Dom chleba i logo firmy zbrojeniowej.
2. SCENARIUSZ: SYNTEZA
Uczestniczkami drugiego warsztatu (25.10.2022) były uczennice tego samego Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 we Wrocławiu. Grupa dziewczyn projektowała własne desenie a następnie dekorowała nimi butelki i lampiony.
3. SCENARIUSZ: WIELOZNACZNOŚĆ
Podczas ostatniego, trzeciego warsztatu (26.10.2022) pracowałyśmy z 2. klasą szkoły podstawowej (Szkoła Podstawowa nr 1 im M. Dąbrowskiej we Wrocławiu). Dzieci najpierw etapami upraszczały fotograficzną martwą naturę aż zamieniała się w ornament. Następnie wybrane przez siebie wzory aplikowały na projekty koszulek.
