Ewa Żuchnik, Metamorfozy / 25.04.2013 – 18.05.2013 / galeria Mieszkanie Gepperta

Wernisaż wystawy: 25 kwietnia 2013, godz. 19:00 w Mieszkaniu Gepperta

W swej twórczości Ewa Żuchnik oscyluje pomiędzy malarstwem a rzeźbą. Jej prace odznaczają się wirtuozerią, typową dla malarza. Posługuje się jednak farbą niczym materią rzeźbiarską. W sposób charakterystyczny dla rzeźbiarza angażuje otoczenie – tworzy trójwymiarowe obiekty, których forma śmiało wkracza w przestrzeń galerii, skracając dystans między dziełem sztuki a odbiorcą. Jednak efektowność malarsko-rzeźbiarskich prac Żuchnik zasadza się nie tyle na ich warstwie wizualnej, co na sposobie w jaki obiekty oddziałują na umysł odbiorcy, przekraczając swoje fizyczne ramy.

Projekt: Łukasz Paluch / AnoMalia art studio

Prace Żuchnik wywołują nieodparte wrażenie ruchu, płynności i zmienności. Zacierają granice między światem realnym a iluzją. Pozwalają odbiorcy doświadczyć sztuki w procesie stawania się, przywołując tym samym na myśl wątki kosmologiczne. Fascynujące formy niemalże na naszych oczach ulegają transformacji. Ramy obiektu wydają się być zmienne i nieokreślone. Całość ucieka ze zwartych granic, płynnie przechodzi ze świata realnego do niewidzialnej sfery naszego umysłu i na odwrót – nasze wyobrażenia w zagadkowy sposób zdają się „wyciekać” do świata zewnętrznego.

Niespokojna materia zostaje zatrzymana i uchwycona przez Żuchnik niczym na fotografii. Ożywa na nowo, gdzieś pomiędzy rzeczywistością a umysłem odbiorcy. Racjonalna ocena sytuacji pozostaje przeciwstawiona naszej wyobraźni i wzrokowej iluzji. Dochodzi do zderzenia tego, co obiektywnie wiadome, z subiektywnym wrażeniem. Dzieło sztuki nie jest zatem tym, czym jest w rzeczywistości – nieruchomą materią, staje się natomiast pociągającym wrażeniem płynności i ruchliwości. I mimo że to wrażenie istnieje tylko i wyłącznie w naszym umyśle, Żuchnik udaje się nadać mu realną formę i fizyczne właściwości.

Zimno z gorącem, suchość z wilgocią walczyła,

Miękkość z twardością, lekkość z ciężkością się biła.

(Owidiusz, Metamorfozy, księga I)

Ewa Żuchnik (’86) – w latach 2007–2012 studia na wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu. W trakcie studiów poszukuje w technikach malarskich. Ogranicza kolorystykę do achromatycznej. Korzysta z różnych materiałów. Tworzy ekspresyjne obrazy, obiekty i instalacje.

Lubi współpracować z przypadkiem. W procesie twórczym wybiera komunikację z własnym wnętrzem. Kontempluje chaos. Inspiruje się naturalną energią obrazu, jak również kieruje zainteresowaniami estetycznymi. Czasem maluje z zamkniętymi oczami, pozwala by obraz obcował z siłą grawitacji.

Prezentowała swoje prace m.in. w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu (Podstawowe funkcje życiowe), w BWA Awangarda we Wrocławiu (Wystawa dyplomowa), w galerii Socato we Wrocławiu (Świeża krew), w Muzeum Współczesnym Wrocław (Woliery), w willi Dzieduszyckich we Wrocławiu w ramach Europejskiego Kongresu Kultury (House of Change).

Kurator wystawy: Anna Stec